Een tijdje geleden ontwikkelde ik een kleine Intranet toepassing waarmee gebruikers beperkte acties kunnen uitvoeren op de Active Directory. Bij het programmeren ontstond intern al snel een discussie omtrent het veiligheidsaspect van deze applicatie.
De code voorziet oa. in de mogelijkheid om gebruikers aan te maken, die gebruikers toe te voegen aan groepen, het paswoord van een gebruiker te wijzigen (zonder het oude te kennen), enz … Als “iedereen” die code zou kunnen uitvoeren is er uiteraard sprake van een enorm veiligheidsprobleem. Uiteraard heeft Microsoft ervoor gezorgd dat dit niet kan. Enkel wie effectief het recht heeft om zo’n zaken te doen op Active Directory kan ook de code uitvoeren. Nu is de vraag “wie voert de code uit eenmaal ze binnen IIS draait?”.
In “the good old days” toen we nog volop aan de slag waren met classic ASP was het vrij eenvoudig. Wanneer een site vrij toegankelijk was (anonymous logon) werd code uitgevoerd door IUSR_Computername of IWAM_Computername. Als je je code toegang wou geven tot een bepaalde map/bestand volstond het om die gebruikers de gepaste toegang te geven. Het is overigens eenvoudig om dit gedrag te wijzigen. Bij het opvragen van de eigenschappen van een site, tabblad “Directory”, kan je zelf een gebruiker instellen die gebruikt wordt wanneer mensen “zomaar” toegang hebben tot je site. Stel je hier dus een administrator in, dan heeft je code quasi onbeperkte toegang tot je systeem.
Wanneer mensen moeten inloggen om je site/code te bezoeken wordt de code uitgevoerd met de rechten die de persoon heeft die aanmeldt. Wanneer er niet aan fout opvolging gedaan wordt kan je dus een site hebben die in bepaalde situaties prima werkt (voldoende rechten om alles te doen) en diezelfde site die continue de mist in gaat (onvoldoende rechten om het nodige te doen). Dit is wat we “impersonation” noemen.
In ASP.NET is het toch wel even anders. Als men niet moet inloggen om je website te bezoeken dan wordt je code uitgevoerd met de rechten van de “Identity” van de application pool waar je website in ondergebracht is. Als je moet inloggen om je website te bezoeken dan … wordt je code nog steeds uitgevoerd met de rechten van de “Identity” van de application pool waar je website in ondergebracht is. Impersonation werkt nooit in asp.net tenzij je er nadrukkelijk om vraagt. Nadrukkelijk … <identity impersonate=”true” /> toevoegen aan de system.Web sectie van je web.config volstaat. Als men moet aanmelden om je site te bezoeken wordt je code uitgevoerd met de rechten van de aangemelde gebruiker. Eenvoudig, toch? Jammer, maar het is nog niet gedaan.
Wanneer de authenticatie van je website op NTLM gebaseerd is (bvb. Integrated Windows authentication) moet je rekening houden met de “one hop rule”. De “one hop rule” is een trendy benaming voor het feit dat NTLM login gegevens niet kunnen doorgestuurd worden. Dus concreet … zolang je code betrekking heeft op objecten binnen de webserver is er geen probleem (mappen op de webserver aanmaken bvb), je code wordt uitgevoerd met de rechten van de aangemelde gebruiker. Van zodra je code zaken wil gaan doen met objecten buiten de webserver (bvb. de SQL server, de domeincontroller, …) vervalt de impersonation en zal je code opnieuw uitgevoerd worden met de rechten van de “identity” van de application pool waar je website in ondergebracht is.
Misschien is dit gewenst gedrag, maar misschien ook niet. De “one hop rule” is niet van toepassing wanneer gebruikersnaam en paswoord worden meegegeven in de web.config => <identity impersonate=”true” userName=”domainuser” password=”xxx” /> in de system.Web sectie zorgt ervoor dat je code zoiezo wordt uitgevoerd met de rechten van de ingestelde gebruiker, ook als de website zonder login toegankelijk is en het maakt niet langer uit of je code nu iets doet op de webserver zelf of eender waar in het domein. Het nadeel hier is dat de code een bepaalde hoeveelheid rechten krijgt ongeacht wie aangemeld is. Je hebt niet de mogelijkheid te zeggen “als X aanmeldt, krijgt hij de rechten van X”. Wil je dit bekomen dan behoud je de eenvoudige impersonate code in web.config en schakel je over naar Kerberos gebaseerde authenticatie, die is immers ook niet onderhevig aan de “one hop rule”.
